129. கலைஞருக்கு சூர்யாவின் மூன்று கேள்விகள் !!!

நாலாங்கிளாஸ் படிக்கும் சூர்யாவிற்கு ஹோம் வொர்க்.. அவள் வகுப்பில் கொடுத்தது...

உலக செய்தி ஒன்றைப் படித்து அதைப்பற்றி ஒரு சிறுகுறிப்பு வரைய வேண்டும்.. அது தவிர அந்த செய்தி பற்றி யாரிடமாவது நேர்முகம் செய்யும் போது அவரிடம் கேட்க வேண்டிய மூன்று கேள்விகள் எழுத வேண்டும்..

நான் சிறு வகுப்புகளில் படிக்கும் காலங்களிலெல்லாம் உள்ளூர் செய்திகளையே நான் படிக்க வாய்ப்பு கிடைக்காது.. ஆசிரியர்கள் மட்டுமே தினமணியையும், தினத்தந்தியையும் படிப்பதைப் பார்த்திருக்கிறேன். நான் படித்த பள்ளியில் ஆங்கிலச் செய்தித்தாள் படித்த ஆசிரியர்களைப் பார்த்ததாக நினைவில்லை.. ஒரு வேளை ஆங்கில செய்தித்தாள்களின் விலையும் ஒரு காரணமாக இருந்திருக்கலாம.. மற்றபடி எனக்கு போதித்த ஆசிரியர்களின் தன்முனைப்பையும், அறிவுத் திறனையும் விமரிசிக்கும் தேவை எனக்கு இல்லை...

ஹோம் வொர்க் செய்வதற்காக வலையில் தேடி அவளே மேய்ந்து தேர்ந்தெடுத்த் செய்தி..

கடந்த காலத்தில் தான் ஆட்சி செய்து.. பல ஊழல்களால் தன் பெயரையும் தனது குடும்ப உறுப்பினர்கள் மற்றும் கட்சியின் (இரண்டும் ஒன்றுதானோ..) பெயரையும் மாசு படுத்தி.. தனது சொந்த மக்களாலேயே மிக மோசமான நிலையில் தோற்கடிக்கப்பட்டு ஒளிந்திருக்கும் ஒரு தலைவர் பற்றியது..

உலகளவில் அவரைப்பற்றிய இந்த செய்தியின் குறிப்பை நாலே நாலு வரியில்

”ஓடி ஒளிந்து கொண்ட ஒரு தலைவர்..” என்ற குறிப்பில் அழகாக எழுதினாள்..

அந்தத் தலைவரிடமே அவரை நேர்முகம் செய்யச் செல்லும் போது கேட்க வேண்டிய கேள்விகளாக அவள் எழுதியது என்னை வியப்பில் ஆழ்த்தியது..

மிக நேர்மையான கேள்விகள்..!! அவள் படித்த் செய்திகளில் அவளது புரிந்துணர்வை வெளிப்படுத்தும் கேள்விகள்...!!

1. கலைஞரே.. உங்கள் (தமிழ்) மக்களிடமிருந்தே நீங்கள் மறைந்து வாழ வேண்டிய சூழ்நிலை ஏன் வந்ததென்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள் ?

2. கலைஞரே, உங்களை 5 முறை ஆட்சிக் கட்டிலில் அமர்த்திய தமிழக மக்களே.. “நீங்கள் ஆண்டது போதும்.. இனியும் நீர் தேவையில்லை” என்று உங்களை ஒதுக்கி வைத்தது பற்றி நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்... அதற்கு நீங்கள் எவ்வாறு காரணமானீர்கள் என்று உங்களால் சொல்ல முடியுமா?

3. கலைஞரே.. நீங்களே இத்தனை முறை ஆண்டது போதாதா..? உங்கள் மக்கள் அவர்களுக்கான மாற்று தலைவரை வேண்டும் போது, அவர்களின் ஆசைக்குட்பட்டு வழிவிட்டு வேறு தலைவரை அவர்களுக்கு வழங்குவதில் உங்களுக்கென்ன தடை..?

சூர்யா எழுதிய கேள்விகளென்னவோ லிபிய அதிபர் கஃடாபிக்கானது.. அவை கலைஞருக்கும் பொருந்துவது போல் பொருத்தி எழுதியது என் கற்பனை :)

128. வானம் கீழே வந்தாலென்ன... அட.. பூமி மேலே.. போனாலென்ன..?

அமெரிக்காவிலேயே பிறந்து வளர்ந்து ஆறாம் வகுப்பு வரை இங்கேயே படித்துவிட்டு.. இந்திய மண்ணையும் உறவுகளையும் இரண்டு வருடங்களுக்கு ஒரு முறை விடுமுறையில் மட்டுமே பார்த்து வளர்ந்த பெண். வயது 12 தான்..

சில குடும்ப சூழ்நிலைகளால் இப்பொழுது இந்தியாவில் தென் மாநிலங்களில் உள்ள ஒரு பள்ளியில் ஏழாம் வகுப்பு படிக்கும் சூழ்நிலை..

தனது புது பள்ளி, மாணவர்கள், ஆசிரியர்கள் குறித்து அந்தப் பெண்ணின் கடிதம் கீழே...

இந்தக் கடிதம் அந்த மாணவி தன் நண்பர்களுக்கு எழுதியது மட்டுமே.. அந்தக் குழந்தையின் எண்ணங்களில் ஒரு வித்தியாசமான ஒரு கோணம் இருப்பதால் அந்த மாணவி சம்பந்தமான குறிப்புகளை மறைத்துவிட்டு அவளது கருத்துக்கள் மட்டும் முழுவதும் அவளது வார்த்தைகளில் மட்டுமே...

விருப்பு வெறுப்பு அற்று open-minded விமர்சனங்கள் வரவேற்கப்படுகின்றன..

இது புதிதாக இன்னொரு உலகத்தில் நுழைந்தவுடன் ஏற்படும் முதல் கட்ட எண்ணங்கள்.. அவை படிப்படியாக மாறக்கூடும்.. இருந்தாலும் அவளது புதிய பிரமிப்பையும் கசப்புணர்வுகளையும் அவள் எழுத்தில் கொண்டுவந்த விதம் எனக்குப் பிடித்திருந்தது..

இனி அவள் கடிதம்...

Life sucks. It really does.

Who agrees?

Unfortunately, for those of you who don't know, I am in India. Yes, India.

Going to school and wearing a school uniform and writing so much I have 3 blisters on my fingers. It hurts so bad!

I also personally think the mosquitos are trying to eat me alive. I have a mosquito bite on my eyelid and it makes my eye look dead because my eyelid is so thick and heavy it obscures my eye.

And I had to go to school for two days with the thing!

I hope life is treating you guys better.

You should have heard me ranting to this random person about how I wasn't going to be in Math homeroom this year. She listened to me and then asked me what a homeroom was. I walked away then and there.

As you all know, I'm an ambitious person. Well, here, these people work about a million times harder, and have no ambition at all. When I ask them what they want to do, they all reply the same. A scientist.

I feel like laughing and screaming. There is no way these people are all going to be scientists. The don't have any difference, any variation. Everyone wants to be a scientist.

Me: What would you like to be?

Random Person: A scientist.

Me: Why?

RP: I like science.

Me: Surely there is something else.

RP: Well...maybe a doctor.

Me: Why a doctor?

RP: Because I like science.

And then I throw up my hands and walk away.

India is a pleasant, spiritually peaceful, fullfilling country. It really is. But the new generation have no ambition. No variation. Everybody raised here either wants to be a scientist, or a doctor. No arts! No language! Only science and math, science and math. Sure, science and math are great, but really, some people don't have a creative bone in their body.

I'm not saying that all Indian people don't. You should see my art teacher, my english teacher. They both are absolutely brilliant. It's just that in my grade and below, everybody wants to be a scientist. They don't even specify. Just a scientist.

Not all though.

My cousin wants to be a cinematographer. My friend wants to be an interior designer. But the majority does.

My favorite teacher has to be Ms. Sunita, although we have to call her Sunita Ma'am.She teaches Biology and Chemistry, and is pure gorgeous. I'm serious, she is so pretty.

She has this really weird way of describing things though. If there is a triangle, she says a 'three sided shaped polygonial structure'. Im serious. How hard is it to say 'triangle'? If she's talking about shoulder blades in Bio, she says 'blade like structure.' If there is a penguin, she will say 'a penguin like structure'.

Lastly, please don't take the presumption that India is a horrible, bad country from what you just read. I try to make it sound neutral, but I have a lot of hard feelings. It is a beautiful, peaceful, inspiring, engaging country that should be visited by all of you if you haven't already. Plus, I'm here! And I make everything soo much better. (Just kidding!) Keep in touch!

Thanks for enduring this incredibly long email.

பின் குறிப்பு: எழுதுவதில் இடைவெளி விழுந்துவிட்டது.. தொடர்ச்சியாக எழுதச்சொல்லி வற்புறுத்திய வாசகர்களுக்கு என் சிரந்தாழ்ந்த வணக்கங்கள்..